โลก(ไม่)สวย

พฤหัส ที่ 31 พฤษภา 2555  วันนัด

เป็นวันนัดที่เราเกิดความรู้สึกไม่อยากไปโรงพยาบาลอย่างรุนแรง
ตั้งแต่ลืมตาตื่น แม้กระทั่งระหว่างอาบน้ำแต่งตัว
มีความคิดว่า ไม่ไปได้มั๊ย ผุดออกมาตลอด
แต่ในที่สุดก็ต้องไป เพราะ..
ถ้ารอไปอีกสัปดาห์ ยาที่เหลือจะไม่พอ

ตามความเข้าใจเราคือ ยาโรคซึมเศร้า
มันไม่ได้กินตามอาการ แบบยาแก้ปวด กินเมื่อปวด
แต่ยามันจะทำงานได้ตามหน้าที่ของมัน..เราต้องกินต่อเนื่อง
เราเข้าใจตามนี้นะ ..อาจจะผิดก็ได้
แต่ก็เป็นเหตุที่ทำให้เราต้องไปหาหมอตามนัดให้ได้

อีกเหตุผลนึงก็คือ วันนี้น้องฟ้า น้องที่เราเคยเล่าในblog
ก็ต้องไปหาหมอตามนัดเหมือนกัน
ทำให้เรารู้สึกว่ามีนัด 2 นัดเลย
แล้ววิญญาณความเป็นพี่ก็ทำงานอย่างแข็งขัน
เหมือนเราต้องเป็นตัวอย่างที่ดี "พี่ไม่เบี้ยวนัดคุณหมอน้า"
-"-

น้องมีปัญหาเรื่องการนอนไม่หลับนิดหน่อย
ซึ่งตอนนี้อยู่ในความดูแลของคุณหมอแล้ว
และน้องก็นอนหลับได้ เราก็โล่งใจ

อยากให้คนที่อ่าน เห็นว่า
การมาพบคุณหมอที่จิตเวชเป็นเรื่องธรรมดาจริงๆ
ปัญหาเล็กๆน้อยๆอาจกลายเป็นปัญหาใหญ่โตได้
ถ้าเราปล่อยปละละเลยมันไป
ยิ่งน้องๆในวัยเรียนด้วย
เดี๋ยวมันจะไปกระทบการเรียน ทำให้เครียดไปกันใหญ่

เราไปถึงโรงพยาบาล 9.25 น. เพราะเวลานัดคือ 10.30 น.
เป็นครั้งแรกที่มาหลังคุณหมอ - -"
เดินตามหลังคุณหมอไปติดๆเลย
และมั่นใจว่า น้องฟ้าคงเป็นคิวแรก เพราะเวลานัด 8.30 น.

ชั่งน้ำหนัก ยื่นบัตรนัด วัดความดันอะไรเสร็จก็นั่งรอ
วันนี้คนเยอะมากๆอีกแล้ว เก้าอี้แทบไม่พอนั่ง
รอจนน้องฟ้าเดินออกมา
ก็เลยได้ยืนเม้าส์กันนิดหน่อย ก่อนน้องลงไปรับยา

พอน้องออกไป ความคิดฝ่ายมารเริ่มบังเกิด
อยากจะกลับซะเดี๋ยวนั้นเลย
มันเหนื่อย เบื่อ ที่จะรอ บิ้วท์โลกสวยก็ไม่ไหว
เพราะรอนานจริงๆ จน 11.30 น.
คุณพยาบาลก็เรียกไปรอหน้าห้องตรวจ
ซึ่งมีคนนั่งรออยู่ 4 คน ไม่รวมที่เพิ่งเข้าไปนะ
แล้วหลังจากเราอีก 3 คน

ทั้งเบื่อ ทั้งเซ็ง ทั้งหิว เต็มที่แล้ว
รู้สึกเหมือนลูกโป่งที่กำลังจะแตก
แต่ความคิดอีกส่วนนึงก็คือ
ท่องไว้ๆ คุณหมอก็น่าจะหิวเหมือนเรา
จะบิวท์ว่าคนที่รอก็หิวคงไม่ได้
ก็ถัดจากเราไปเนี่ยะ ญาติไปซื้อข้าวกล่องเซเว่นมาให้
นั่งกินกันหน้าห้องตรวจตรงนั้นเลย เพราะเที่ยงกว่าเข้าไปละ

คนไข้เข้าไปเท่าไหร่ มีคนไข้ใหม่มาเติมท้ายแถวไปเรื่อยๆ
จนถึงขนาดที่ต้องพยายามไม่มอง

ความคิดตอนนั้น อยากจะเข้าไปแล้วบอกคุณหมอว่า
"สั่งยาเลยเถอะค่ะ"
ตั้งใจจะไม่คุยอะไรให้มากความ
นอกเหนือจากเรื่องกินยาแล้วเป็นยังไง
รวมทั้งต้องปรับยาอะไรใหม่รึเปล่า

กะว่า คุณหมอชวนคุยเรื่องอื่นก็จะไม่คุยแล้วล่ะ
อยากกลับให้เร็วที่สุด

แต่..พอพบคุณหมอจริงๆ มันก็ไม่ได้เป็นไปแบบนั้น


+ + + + + + + + +

อ่านต่อ  --->  คุณหมอของเรา [8th]