06 เมษายน 2555

ยานอนหลับ


อันที่จริง เราอยากup blogให้ถึงช่วงเวลาใกล้เคียงปัจจุบันที่สุด
แต่อย่างที่บอก ด้วยโรค ช่วงแรกมันทำไม่ได้จริงๆ
ยังดี ที่เรามีบันทึกสั้นๆไว้ เปิดย้อนกลับไปดูได้
ถึงเขียนออกมาได้เยอะขนาดนี้

ตั้งใจจะup blog การไปพบคุณหมอเป็นครั้งที่5
แต่เอาอันนี้คั่นไว้ก่อนละกันนะคะ

จะได้เล่าเหตุการณ์ทั่วไปในราว 20 วันก่อนพบคุณหมอ

เราได้ยาที่ช่วยในการหลับมา พร้อมยารักษาซึมเศร้าเพิ่มอีกตัว
เฮ้อ! แต่ก็เอาเถอะ

วันแรกเรากินยาค่อนข้างเร็ว และนอนได้ยาว ติดกัน 7 ชั่วโมง
ฟินาเล่!

คือเราตื่นเวลาเดิมนั่นแหละ แต่เข้านอนเร็วขึ้น
ที่สำคัญคือ มันได้นอนติดกันยาว สบายนะ
ใช้คำว่า ฟิน ในblogก็กระไรอยู่
แต่ถ้ายุคนี้ ขอบอกว่า ฟินอะ!! >_<

เรากินยาติดกัน 8 คืน
ก็นอนได้เป็นปกติ แต่ไม่ถึง 7 ชั่วโมงแบบวันแรก
เพราะเราเข้านอนดึก ให้เรานอนก่อนเที่ยงคืน มันยากนะ
เราก็ไม่อยากฝืนขนาดนั้น ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า
ไม่ไปหลับตอนตี 4 ก็ดีขนาดไหนแล้ว

หลังจากกินยาติดกัน 8 คืน
ก็เริ่มกินคืนเว้นคืน ก็หลับได้อยู่ แต่มีกังวลเล็กน้อยว่าจะหลับมั๊ย
ที่สุดก็หลับได้ ก็กินคืนเว้นคืนจนถึงวันพบหมอ

และช่วงนี้เราก็เริ่มออกกำลังกาย หลังจากจำวันออกกำลังกายล่าสุดไม่ได้
-"-
ตอนแรกเราตั้งใจจะออกกำลังกายด้วยการเดิน เดินเร็วๆ
เราว่ามันเซฟเข่าดีกว่าการวิ่ง
เพราะเห็นคนออกกำลังกายหลายคน เข่าเดี้ยงตั้งแต่ยังไม่แก่เลย

แต่สุดท้าย ก็มาลงที่เครื่องออกกำลังกาย
แฟนเราลงทุนซื้อมาให้ อันนี้เลย




แต่รูปนี้เราเอาจากในเว็บ ต้องขออ้างอิง CITY SPORT'S 

ก็ดีตรง มันอยู่ในบ้าน ไม่ต้องล้างหน้าแปรงฟัน
ก็เล่นได้เลย 555 ไม่ต้องแต่งตัวออกนอกบ้านไปพบปะใคร
แต่ก็อยู่ที่วินัยของตัวเอง เพราะอย่างที่รู้
เห็นมันตั้งอยู่ ก็อาจคิดว่า ออกกำลังกายเมื่อไหร่ก็ได้
แต่เราก็พยายามนะ ได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็พยายามต่อไป
วันไหนไม่ไหว ก็โลกสวยไปก่อนว่า พักร่างกาย
แต่ว่า ถ้าอยากให้ร่างกายแข็งแรง ก็ต้องมีวินัยแหละ

ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆบนโลกใบนี้
^_^



+ + + + + + + + +

อ่านต่อ  --->  คุณหมอของเรา [5th]