ศุกร์ ที่ 10 กุมภาพันธ์ 2555
วันนัดเป็นวันที่เราล้ามาก
เพราะ20วันที่ผ่านมา เป็นนู่นเป็นนี่ตลอด แถมนอนแทบไม่หลับทั้งคืน
อาจจะเพราะ
..วันนี้เป็นวันที่จะขอคำยืนยันจากหมอว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าใช่มั๊ย
บวกกับการเดินทางไปโรงพยาบาล ค่อนข้างไกล
ไม่ได้ไกลด้วยระยะทาง
แต่ทุกคนก็คงรู้ว่า ในกรุงเทพฯรถติดขนาดไหน
ระยะทางแค่ราว 20 กิโลเมตร อาจเหมือนเดินทางข้ามจังหวัดเลย
ถึงแม้จะออกแต่เช้า ก็ยังต้องลุ้นไปตลอดทาง
ว่าจะไปทันนัดรึปล่าว เครียดมาก
เพราะฉะนั้น ควรเลือกโรงพยาบาลใกล้บ้านมากกว่านะคะ
ไม่งั้นอาจจะท้อจนเลิกรักษา เพราะการเดินทางนี่แหละ
แต่เราชินกับรามาฯ สบายใจกับที่นี่มากกว่า
ก็ต้องอดทนฝ่าฟันรถติดต่อไป ^_^
ในที่สุดก็ไปถึงโรงพยาบาลตามเวลานัดเป๊ะ
ทั้งที่จริงๆแล้ว ในบัตรนัดตรวจ ระบุว่าควรมาก่อนเวลานัดครึ่งชั่วโมง
เราวิ่งขึ้นชั้น2 แผนกผู้ป่วยนอกจิตเวชศาสตร์
อย่างกับนักวิ่ง100เมตรเลยทีเดียว
ขึ้นไปถึงก็หอบแฮ่กๆ งงๆ เพราะไม่ได้เป็นผู้ป่วยใหม่แล้ว
ต้องทำยังไงต่อล่ะเนี่ยะ
จริงๆขั้นตอนก็คือ ต้องชั่งน้ำหนักให้เรียบร้อย
กรอกน้ำหนักตัวเอง ลงในบัตรนัดตรวจ
แล้วใส่ลงไปในกล่องช่องคนไข้นัด
นั่งพักซักครู่ใหญ่ๆ แล้วไปวัดความดันที่เครื่องวัดอัตโนมัติ
เพื่อเวลาคุณพยาบาลเรียก ก็เอาใบที่ระบุความดันไปให้
เราไม่รู้ ก็รีบหย่อนใส่กล่องเลย
แล้วเดินไปนั่งพัก โดยยังหอบแฮ่กๆอยู่เลย
ไม่ถึง5นาที คุณพยาบาลเรียกไปถามน้ำหนัก เพราะเราไม่ได้กรอก
รีบชั่งแทบไม่ทัน แล้วต้องรีบไปเข้าคิววัดความดันต่ออีก
วัดทั้งที่เหนื่อยๆแบบนั้นเลย
ปกติ วัดทีไร ไม่เคยเจอเลขหลักร้อย
เพราะเป็นคนความดันต่ำ
เวลาไปหาหมอ จะโดนจับวัดใหม่2-3ครั้งตลอด -"-
จะไปนั่งพักซักหน่อย คุณพยาบาลเรียกไปรอหน้าห้องตรวจ
เพราะเราเป็นคิวแรกเลย
หย่อนก้นนั่งปุ๊บ คุณหมอก็เรียก -"-
ปิดมือถือกันแทบไม่ทันเลยทีเดียว
เดี๋ยวไปต่อโพสต์หน้าละกันนะคะ
ว่าพบคุณหมอแล้วจะเป็นยังไง
^_^
+ + + + + + + + +
อ่านต่อ คลิกที่นี่ ---> เมตตาตัวเอง คือ อะไร?
